بسیجی واقعی همت بود و باکری!!!

نقدی بر بسیجی امروزی

به مناسبت هفته بسیج

بی‌نظم، بی‌سواد، علاف، مغت‌خور(ساندیس‌خور)، چماق به دست، دنبال سهمیه و موتور سنگین و عشق بی‌سیم... این کلمات شما را یاد چه واژه‌ای می‌اندازد؟ بله، بسیجی!!! راستی روتون میشه هرجا که میرید بگید من بسیجیم؟ یا روتون میشه تو دانشگاه با چفیه برید سر کلاس؟

قبول! یه مقدارش تبلیغات منفی دشمنه. اونا بلدن کجا رو بزنن. ولی منصفانه‌ش اینه که تقصیر خودمونم هست. ما بسیجیا اونقدی که باید منظم می‌بودیم نبودیم، اونقدی که باید اخلاص می‌داشتیم نداشتیم، اونقدی که باید درس می‌خوندیم نخوندیم... آخرشم اینطوری شد که خیلی از اونایی که تو پایگاه بسیج دیده می‌شن زیاد چنگی به دل نمی‌زنن... شهدای بسیجی الگوهای خوبی بودن لابد ما راهشونو درست ادامه ندادیم که الان وضع این شده و بسیجیای غیرشهید الگو نیستن! طبیعی هم هست تو جامعه‌ای که بسیجیاش نتونن الگو بشن بازیگرا و فوتبالیست‌ها جاشون رو پر می‌کنن.

معروف‌ترین عبارتی که از امام راحل در مورد بسیج وجود داره یادتون میاد؟ «بسیج لشگر مخلص خداست.» بیاید یه بار دیگه خودمونو چک کنیم. اگه اردوی بسیج اومدیم با رفقا یه تفریحی بکنیم و یه زیارتی و برگردیم، اگه بسیجی شدنمون یه ذره به سهمیه دانشگاه و کم شدن سربازی و استخدام یا به عشق موتور سنگین و گاز اشک آور و ایست بازرسی ربط داره، حتی اگه اومدیم تو بسیج که اوقات فراغتمون پر شه همش یعنی ناخالصی.

آره «بسیجی واقعی همت بودو باکری» ولی قرار نیست همت‌ها و باکری‌ها دیگه تو تاریخ تکرار نشن.

آهای! برادری که می‌خوای یه مشت (بخوانید یه حلقه) دانشجو رو هدایت و تربیت کنی! می‌تونی مثل شهدا الگو باشی؟ آبروی بسیج دست توئه ها!!! تغییر ذهنیت آدما در مورد بسیج و بسیجی وظیفه توئه. تو باید از نظر درسی برترین از نظر نظم و برنامه‌ریزی بهترین از نظر مهر و عطوفت نرم‌ترین، از نظر کوشش و تلاش فعال‌ترین و خلاصه تو هر کاری الگو باشی. ازین به بعد که می‌خوای الگو باشی نکنه یه وقت ظاهرت شبیه بسیجیا نباشه، نکنه دغدغه نماز اول وقت نداشته باشی، نکنه موقع عصبانیت حرف بدی از دهنت دربیاد...

«برادران من هدف از زندگی چیست؟ خداوند قادر متعال انسان را آفرید تا به کمال برسد و ما که دارای مکتبی پرمحتوا و غنی هستیم باید در راه اسلام و خدا جهاد کنیم و برای شهادت آماده باشیم و از بذل جان و مال خویش دریغ نورزیم. بار گران انقلاب خونبارمان بر دوش ما نهاده شده است. پس بکوشیم اصالت و رسالتمان را تا پای جان حفظ کنیم.» (شهید اکبر خیرالهی)