زبان دراز دشمن را قیچی کنید

گفتند با این توافق، ‌امروز دنیا به ویژه کشورهای حوزه خلیج‌فارس و اسرائیل امن‌تر از گذشته هستند. پاسخ گفتیم خوشحالیم که دنیا کمتر نگران باشد! گفتند هرگونه اقدام نظامی علیه جمهوری اسلامی ایران با وجود برجام موثرتر خواهد بود. گفتیم نگران نباشید اینها در داخل و بین خودشان جنگ و دعوا دارند، مجبورند از این حرف‌ها بزنند. آنها همینطور گفتند و گفتند و گفتند و ما هرچه آنها گفتند، جوابی لطیف‌تر و ظریف‌تر! از گل نثارشان کردیم.

روزنه‌ای برای نفوذ

توافقی شد بر سر مسائل هسته‌ای. خوب یا بد، مهم است ولی فعلا کاری با آن نداریم. حدود دو ماه است که از نهایی شدن سند برجام می‌گذرد. هنوز نه چیزی به بار است و نه به دار. نه آن‌طرف کنگره‌شان تصویب کرده و نه این طرف مجلس ما. پای هیچ برگه‌ای امضایی نیافتاده و هیچ کس تعهدی را برنتافته. ولی در همین فاصله کوتاه در مملکت‌مان اتفاقاتی سلسله‌وار رخ داده که هر دلی را مضطرب می‌کند و هر دست و پایی را لرزان:

بازگشت روباه به لانه اش

به گواه تاریخ روابط انگلیس با ایران قبل از انقلاب و پس از آن هیچگاه دوستانه و خیرخواهانه نبوده است. انگلیسی‌ها هرگز صادقانه با ایران برخورد نکرده‌اند. رفتار آنها با ایران همواره رفتاری مغرضانه، خلاف و دون شأن دیپلماتیک بوده است. آنها برای دستیابی به اهداف خود تنها شکل و شیوه خود را با عصر استعمار تغییر داده‌اند.