ما هم مثل انبیاء اشتباه کردیم!

در چرایی انقلاب اسلامی

دوبی را دیده‌اید تا به حال؟ فیلم‌هایش را چه؟ تعریفش را چطور؟ آن را هم نشنیده‌اید؟ آنجا همه چیز خوب و قشنگ است. ساختمان‌های شیک دارد، ماشین‌های فوق‌العاده. ترافیک هم نیست. همه آنجا آزادی دارند. آنجا می‌توانید تا دلتان بخواهد تفریح کنید و خوش بگذرانید. اصلا همه این‌ها به کنار. وضعیت اقتصادی آنجا صد برابر بهتر از کشور ماست. آخر می‌دانید، تا وقتی پول نباشد قدم از قدم نمی‌شود برداشت.

مردم آن دیار انقلاب نکردند. فکر هم نمی‌کنم تا سال‌های سال فکر انقلاب کردن بیفتند. آخر آنها که همه چیز دارند. چرا باید انقلاب کنند؟ راستی ما چرا انقلاب کردیم؟ درد ما چه بود؟ احتمالا اگر ما هم انقلاب نمی‌کردیم مثل آنها همه چیز داشتیم خیلی جلوتر از آنها هم بودیم؟

کسانی که این حرف‌ها را می‌زنند احتمالا صحبت‌های امام را نشنیده‌اند یا وصیت‌نامه شهدا را نخوانده‌اند. آخر مگر ما برای شکم انقلاب کردیم؟[1] اصلا مگر برای تفریح و پول در آوردن خلق شده بودیم که حالا برای حفظ دنیایمان آسودگی را انتخاب کنیم؟

انقلاب کردیم تا سیاست‌مان دینی شود...نه اینکه دینمان سیاسی شود...انقلاب کردیم تا اقتصادمان انسانی شود...نه اینکه انسانیت‌مان اقتصادی شود...انقلاب کردیم تا خیابان هایمان شریف شوند...نه اینکه شرافت‌مان خیابانی شود...انقلاب کردیم تا رنگ آزادی را ببینیم...نه اسارت رنگ شده را ...انقلاب کردیم تا ...

آری اگر جلوی زورگو بایستید اذیت خواهید شد. زورگو دوست دارد همه در مقابلش سر تعظیم فرود آورند. کسی که مقصدش کربلاست با دوبی چه کار؟ مگر اباعبدالله –علیه السلام- را اذیت نکردند به خاطر اینکه زیر بار ذلت و زور نرفت؟ اگر روزی‌مان دست آمریکا بود باید او را می‌پرستیدیم اما خدا را شکر که روزی‌مان دست رزاق کریم است. پس چرا باید ترسید؟

«اگر آقایان توقع دارند که خوب شما چرا با امریکا در افتادید که این جنگها واقع بشود و این بساط بشود، ما می‏دانیم که در افتادن با امریکا و همۀ قدرتها این توابع را دارد، لکن این اشکالی است که ما باید، این آقایان باید به خود پیغمبر بکنند که چرا با «ابوسفیان» ها درافتادی تا عمویت را بکشند؟ خوب اگر بنا باشد که همۀ انبیا در تاریخ اشتباه کرده‏اند به منطق این آقایان، همه باید با قلدرها بسازند، ما هم اشتباهی که انبیا کرده‏اند اعتراف به آن می‏کنیم که ما هم مثل انبیا اشتباه کردیم! ... ان‏شاءاللّه‏، همۀ نقیصه‏ها تمام می‏شود. و شما امیدوار باشید به فضل خدا. همۀ این مسائل تمام می‏شود. و شما سرفرازید پیش خدای تبارک و تعالی و پیش عالم. خداوند همه‏تان را حفظ کند.»[2]

---

[1] به نقل از حاج آقا مجتهدی تهرانی

[2] بیانات امام در جمع مسئولین وزارت دفاع، شهریور 1361