امتحان آقاها و آقازاده‌ها

زبیر بن عَوّام از صحابه رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) و برادر زاده حضرت خدیجه (سلام الله علیها) که در ۸ سالگی اسلام آورد و همواره در کنار پیامبر(ص) بود. پس از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، زبیر حکم شورای سقیفه را نپذیرفت و از خلافت حضرت علی(علیه السلام) دفاع کرد. او همچنین جزء اعضای شورای شش نفره بود که به نفع حضرت علی(علیه السلام) رأی داد. وی در شورش و قتل عثمان نقش مؤثری داشت، و برای خلافت حضرت علی(علیه السلام) کوشید. اما در همان اوایل خلافت حضرت علی(علیه السلام)، جنگ جمل را علیه حضرت علی(علیه السلام) سامان داد و در همین جنگ کشته شد.

به استناد تاریخ، دو چیز باعث شد زبیر بن عوام در مقابل علی(علیه السلام) بایستد: اشرافی‌گری و حب فرزند. برای همین به بعضی از پدرها باید گفت: «بدانید اموال و اولاد شما، وسیله امتحان هستند؛»[1] پدر گرامی! باور بفرمایید پسر دلبند شما هم مانند بقیه مردم، یک انسان است، نه کمتر و نه بیشتر. حالا چون پسر شماست دلیل نمی‌شود که خطایی نکند و دستش کج نرود.

به بعضی پسرها هم باید گفت، اگر پدرت کس دیگری بود یا خدای نکرده پدرت را در کودکی از دست می‌دادی، الان چه کاره مملکت می‌شدی؟ اصلا دستت به دهان خودت هم می‌رسید؟ حالا که پشتت به پدرت گرم است، باید پدر مملکت را دربیاوری؟

انگار آقازاده‌ها در مملکت ما با بقیه فرق می‌کنند. آقازاده که باشی بدون زحمت می‌توانی به خیلی چیزها برسی قبل از اینکه ظرفیتش را پیدا کنی. دانشگاه خوب، شغل پردرآمد، امکانات عالی و از همه مهم‌تر جایگاه و قدرت اجتماعی بالا. خیلی از مجوزها را برای شما قرار نداده‌اند، خیلی از قوانین به دست و پای شما نمی‌پیچد، خیلی از مسیرها برای شما هموارتر است. کسی جرات ندارد به آقازاده‌ها حرفی بزند. امتحان خدا برای آقاها و آقازاده‌ها سنگین‌‌تر است و سخت‌تر. خدا بهشان رحم کند.

---

[1] وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُکُمْ وَأَوْلَادُکُمْ فِتْنَةٌ (انفال/28)